قرقاول
نام فارسی:قرقاول
نام انگلیسی:pheasant
نام علمی:phasianus colchicus
خانواده:قرقاولیان (pheasanidae)
جمعیت:در سال های اخیر به شدت از جمعیت آن کاسته شده است و تنها در نقاط محدودی از بیشه زارها و تمشک زارهای شمال کشور بومی است و زیست می کند.
پراکنش: قرقاول زیر گونه های متعددی دارد و در ایران نیز دارای چهار زیر گونه است. در قفقاز، ترکیه، ارونستان، افغانستان، روسیه، چین،مغولستان،کره،شمال بیرمانی،اروپا،آمریکای شمالی،هاواییو زلاند نو دیده می شود. در ایران در شمال کشور به صورت نواری از آذربایجان و ارسباران تا سرخس و خراسان شمالی پراکنده است.
زیست گاه:قرقاول در جنگا های مرطوب و تمشک زارها و درخت زارهای پهن برگ زندگی می کند.
اندازه: طول بدن پرنده ی نر 85 سانتی متر و طول بدن پرنده ی ماده 60 سانتی متر است.
ریخت شناسی: پرو بال پرنده ی نر بسیار رنگین است. سر آن براق با پوست برهنه و دور چشم ها قرمز است. پاهای این پرنده سیخک دارد. پرنده ی ماده کوچک تر و به رنگ قهوه ای دیده می شود. دم در هر دو جنس بلند است.
رژیم غذایی: قرقاول از بذرها، گیاهان و حشره ها، گاهی حلزون،سوسمار،موش،قورباغه و... تغذیه می کند.
زادآوری: پرنده ی ماده در لانه ای که روی زمین در داخل حفره ها ساخته است، 7 تا 15 تخم مایل به قهوه ای می گذارد. سپس 23 تا 27 روز روی تخم ها می خوابد. جوجه ها توانایی آن را دارند که غذا پیدا کنند و پس از 12 تا 24 روز هم پرواز می کنند.
وضعیت حفاظتی گونه: قرقاول از پرندگان حفاظت شده ی ایران است به علت کاهش جمعیت این پرنده در سال های اخیر اجرای برنامه های حفاظتی از آن لازم است.
ارسال توسط سیروس علی پور siroos alipour
آخرین مطالب
